Gruba ryba

GHOSTFACE KILLAH
More Fish
Def Jam
2006

Gdyby Dennis Coles urodził się te 30 lat wcześniej, zamiast rymować, by śpiewał, a jego kolejne płyty wychodziłyby spod skrzydeł Motown czy innego giganta czarnych brzmień. Mocny, charakterystyczny głos w połączeniu z aparycją Isaaca Hayesa i miłością do soulu i funku znalazłyby inne twórcze ujście niż pod postacią hip-hopu. Wzorzyste szlafroki i futra nikogo by nie dziwiły, a zamiast samplowanych bębnów i klawiszy towarzyszyłyby one mu na scenie. Kiedy jednak przyjął imię Ghostface Killah stał się jednym z ciekawszych i bardziej płodnych mc’s na nowojorskiej scenie. Jednym z niewielu godnych kontynuatorów spuścizny Wu i najlepszych boom-bapowych tradycji.
„More Fish” jak sama nazwa wskazuje jest dalszym ciągiem wielokrotnie komplementowanego, świetnego „Fishscale”. Funkowe próbki i wokalne sample składają się na równie ciepłą, co chropowatą stylistykę albumu. Melancholijne soulowe partie przywodzą na myśl sceny z blaxploatacyjnych produkcji w których bohaterowie przy wtórze dęciaków przemierzali ulice zepsutego miasta. MF DOOM, Hi-Tek czy Madlib spisali się na medal, produkując beaty godne prawdziwych klasyków z ulic Wielkiego Jabłka. Tłusty bas i kobiecy śpiew idealnie współgrają z ulicznymi opowieściami Ghosta. Wspierany przez swoich ziomków z Theodore Unit, Sheek Loucha z The Lox czy Redmana wprowadza słuchaczy w świat brudnych zaułków, narkotykowych transakcji, broni, zawiści i chciwości. Po przesłuchaniu tego krążka wielu raperów ogarnie zazdrość właśnie, innym trudno będzie sobie odmówić kolejnej porcji ryb.

Wyprodukowany przez MF DOOM’a numer „Alex (Stolen Script)”:

Motyw przewodni z filmu „The Thief Who Came to Dinner” autorstwa Henry’ego Mancini’ego, z którego pochodzi użyty przez DOOM’a sampel: